Columns
“Hoe de KNVB onze jongste jeugd in de kou laat staan”
Het speelschema van het Amateurvoetbal district Noord/Oost seizoen 2025/2026 laat een ding duidelijk zien. De jongste jeugd JO7 t/m JO12 is niet alleen op tijd klaar met het seizoen, ook zijn de vakanties belangrijker dan het onder betere weersomstandigheden spelen..
De Ijdelheid van de Fluit: als de arbiter zichzelf de hoofdrol gunt
Er zijn in het voetbal een paar zekerheden. De bal is rond, de wedstrijd duurt negentig minuten, en er zijn altijd wel scheidsrechters die denken dat de mensen voor hén naar het sportpark komen. Ze lopen er trots bij, borst vooruit, fluitje om de nek alsof het een olympische medaille is, en een blik alsof ze zojuist de Champions League-finale hebben geleid ,terwijl ze in werkelijkheid op een drassig veld staan waar de cornervlaggen scheef in de grond zijn gestoken en de rechte lijnen ontbreken.
Robin van Persie als speler en trainer onnavolgbaar
Wanneer ik op televisie een wedstrijd de volle negentig minuten heb uitgekeken? Ik zou het eerlijk gezegd niet weten. Duels, zoals deze week de Champions League-wedstrijden van PSV en Ajax, volg ik niet live. Ik lees de uitslagen de volgende ochtend op internet en blader door de verslagen in de krant. Daarmee ben ik volledig op de hoogte, zonder dat ik mijn avond hoef op te offeren aan negentig minuten te vaak kleurloos en voorspelbaar voetbal.
Eext verdwijnt uit de Oostermoer, maar niet uit beeld.”
Sinds ik als verslaggever voor zowel de Ommelander Courant als de Oostermoer actief ben, staan mijn weekenden vrijwel altijd in het teken van het amateurvoetbal. Meestal betekent dat dat ik één of soms twee wedstrijden bezoek. Dat aantal is de laatste jaren wel gedaald, vooral omdat steeds meer zondagclubs de overstap naar de zaterdag hebben gemaakt. Op het Hogeland is inmiddels nog maar één zondagclub over: Usquert. Waar ik vroeger op zondag nog uit meerdere duels kon kiezen, is dat aanbod flink geslonken.
Eext verdwijnt uit de Oostermoer, maar niet uit beeld.”
Sinds ik als verslaggever voor zowel de Ommelander Courant als de Oostermoer actief ben, staan mijn weekenden vrijwel altijd in het teken van het amateurvoetbal. Meestal betekent dat dat ik één of soms twee wedstrijden bezoek. Dat aantal is de laatste jaren wel gedaald, vooral omdat steeds meer zondagclubs de overstap naar de zaterdag hebben gemaakt. Op het Hogeland is inmiddels nog maar één zondagclub over: Usquert. Waar ik vroeger op zondag nog uit meerdere duels kon kiezen, is dat aanbod flink geslonken.
Hits, boetes en hobby’s
Een vraag over bezoekersaantallen zette me deze week aan het denken. Want eerlijk? Ik weet het niet meer, en belangrijker nog: het maakt me ook niets meer uit. Mijn site is geen bedrijf, maar mijn hobby. En dat voelt bevrijdend.
Als de R in de maand zit…laat de oude stelregel maar terugkeren
Er zijn van die ongeschreven voetbalwetten die ergens in de krochten van het amateurvoetbal zijn ontstaan en die, hoe ouder je wordt, alleen maar meer betekenis lijken te krijgen. Eén daarvan hoorde ik jaren geleden, toen ik nog actief was in het jeugdvoetbal.
Tussen bekers en verwachtingen,het echte seizoen gaat nu beginnen
De afgelopen weken stonden in het amateurvoetbal vooral in het teken van het bekertoernooi. Voor de een een serieuze aangelegenheid waarin de eerste contouren van het elftal zichtbaar moeten worden. Voor een ander zijn het niet meer dan drie oefenpotjes, handig om minuten te maken, automatismen te kweken en blessures te voorkomen. Hoe je er ook tegenaan kijkt, feit is dat het bekervoetbal ieder jaar opnieuw fungeert als de opmaat richting datgene waar het in de regio voor spelers, trainers, supporters en verslaggevers écht om draait: de competitie.
Usquert en de kunst van het gestraft worden voor je bestaan
Je moet het maar kunnen. Je moet het als kleine dorpsclub maar opbrengen om er ieder jaar weer te staan. Om in augustus, wanneer de mussen nog van het dak vallen, met een handvol vrijwilligers de lijnen te kalken, de kantine te poetsen en de laatste muggen uit de netten te slaan. Om weer een elftal op de been te brengen, ondanks werkroosters, blessures en het eeuwige gesteggel over wie er op linksback moet. Je moet het vooral doen met het geloof dat het ergens toe leidt: een paar mooie zondagen, met publiek langs de lijn, kinderen op het hek, patatvet in de lucht en ouderwetse gezelligheid in de kantine. Dat is de zuurstof voor een club als ook vv Usquert.
