Wouter Meijer , de Ronald Waterreus van vv Winsum

Iedereen die weleens op of langs een voetbalveld heeft gestaan, weet het: een wedstrijd kan op talloze manieren beslist worden. Natuurlijk zijn er de spitsen, de doelpuntenmakers, de spelers die met hun armen in de lucht naar de cornervlag rennen na een rake knal. Zij krijgen vaak de spotlights, de interviews en de lof. Maar wie écht kijkt, wie het spel leest zoals het gespeeld wordt, ziet dat het vaak de stille krachten zijn die het verschil maken.



Afgelopen zaterdag, in de bestuurskamer van vv Winsum, viel zomaar een opmerking die bleef hangen: “Wouter Meijer is de Ronald Waterreus van Winsum.” Een vergelijking die direct tot de verbeelding sprak. Want inderdaad, wie de afgelopen jaren bij Winsum heeft opgelet, weet dat Wouter Meijer steeds weer als winnaar uit de bus komt in de strijd om het keepersshirt van het eerste elftal.

De onopvallende winnaar

Net als Ronald Waterreus destijds bij PSV, lijkt ook Wouter Meijer een meester te zijn in het overleven van concurrentiestrijd. De doelman uit Usquert heeft de afgelopen seizoenen de ene na de andere uitdager zien komen. En telkens weer toonde hij wat mentale veerkracht en vastberadenheid betekenen in de sport. Niet met grote woorden, maar met daden. Met trainingen waarin niet verslapt wordt, met wedstrijden waarin hij laat zien waarom hij tussen de palen hoort te staan.

Het doet denken aan de periode dat Waterreus bij PSV onder de lat stond. Ook hij kreeg concurrentie van gerenommeerde keepers als Gerhard Koch en Ivica Kralj, allebei prima doelmannen, maar uiteindelijk moesten ze hun meerdere erkennen in de onverzettelijke Limburger. Zo ook bij Winsum, waar Wouter keer op keer bewijst dat ervaring, rust en karakter minstens zo belangrijk zijn als sprongkracht of reflexen.

Rustpunt in onrust

Tegen WVV liet Meijer opnieuw zien waarom hij zo belangrijk is voor dit Winsum. Hij stond als een vorst te keepen: dominant in zijn strafschopgebied, scherp in de één-op-één-duels en bovenal een baken van rust voor zijn ploeg. Voor iedere verdediger is dat goud waard,weten dat er iemand achter je staat die niet alleen ballen stopt, maar ook vertrouwen uitstraalt.

Die rust is niet iets wat je zomaar hebt. Het is het resultaat van jarenlange ervaring, van wedstrijden waarin het goed ging en ook van die waarin het misging. Wouter Meijer is geen keeper die zich gek laat maken. Geen man van grote gebaren of theater. Hij doet zijn werk, geconcentreerd, betrouwbaar en met een nuchterheid die typisch Gronings is.

Geen praatjesmaker, maar een vakman

In gedrag is Wouter Meijer gelukkig geen Ronald Waterreus, en dat mag je best positief bedoelen. Waar de oud-PSV’er tegenwoordig in praatprogramma’s nog weleens de indruk wekt dat hij het spel heeft uitgevonden, blijft Meijer liever op de achtergrond. Hij is niet van de grote meningen, wel van de stille toewijding. Van het beter willen worden, elke training weer. En precies dat maakt hem tot een speler die je als trainer graag in je selectie hebt. Een keeper die niet opgeeft als er weer een nieuwe concurrent opduikt, maar die de uitdaging aangaat. Die weet dat voetbal soms oneerlijk is, maar dat inzet en karakter uiteindelijk altijd beloond worden.

Een echte winnaar

Bij Winsum weten ze inmiddels wat ze aan hem hebben. Een keeper die al jaren een vaste waarde is, iemand die de club kleur geeft zonder dat hij dat zelf in de gaten lijkt te hebben. Geen type dat op de voorgrond treedt, maar wel een speler die bepalend is voor de stabiliteit van het elftal. In de amateurvoetballerij zijn dat de verhalen die ertoe doen. De spelers die niet wekelijks de krant halen, maar die het fundament vormen waarop ploegen als Winsum gebouwd zijn. En Wouter Meijer? Die heeft al lang bewezen dat hij zo’n speler is. Een man die, net als Waterreus destijds, niet alleen een keeper is, maar ook een winnaar.