Prognose KRC: Een uitdaging met een smalle selectie
In aanloop naar het nieuwe seizoen 2025-2026 gonst het op sociale media van de ambities: KRC mikt op het linkerrijtje. In een competitie met dertien ploegen betekent dat minimaal plaats zeven. Op papier een realistische doelstelling, zou je zeggen. Maar wie de club van dichtbij volgt, weet dat het allemaal minder rooskleurig is dan het lijkt. De realiteit? Voor KRC zou een plaats boj de eerste tien al een prestatie van formaat zijn
De kracht van ambitie
Ambitie is op zichzelf niets mis mee. Sterker nog, het is mooi om verder te willen komen als club. Dat KRC zich in de vijfde klasse richting het linkerrijtje wil bewegen, getuigt van zelfvertrouwen. Maar de vraag is gerechtvaardigd of deze ambitie momenteel wel in verhouding staat tot de situatie binnen de selectie en clubWie KRC afgelopen seizoen een beetje volgde weet dat de personele problemen zich te vaak opstapelden. Het tweede elftal, dat bij veel clubs dient als belangrijke aanvulling voor het eerste, kende meer weken mét problemen dan zonder. Blessures, werk, studie, vakanties, de redenen zijn er voldoende, maar de gevolgen bleven hetzelfde: puzzelwerk voor de technische staf. En dat belooft weinig goeds voor het komende seizoen.
Smalle selectie, smalle marge
Trainer Johan Ritsema is zich terdege bewust van de uitdagingen. Hij is een trainer die attractief voetbal wil spelen en daarmee het publiek wil vermaken. Maar net als zijn voorganger, Johan de Keijzer, zal ook hij vooral moeten hopen dat hij op zaterdag over een zo compleet mogelijke selectie kan beschikken. Een blessure of schorsing kan al direct gevolgen hebben voor het wedstrijdplan. En als je dan als trainer in plaats van te kunnen kiezen, moet vinken wie überhaupt beschikbaar is, wordt het lastig om structureel punten te pakken. Dan is het streven naar een zevende plek of hoger al snel een brug te ver.Verwachtingsmanagement is cruciaal
Als KRC niet als laatste eindigt, is dat al een stap in de goede richting. En als het team een paar verrassingen weet te boeken, dan kan een plekje richting het linkerrijtje misschien in het vizier komen. Maar dat moet geen drukmiddel worden; het moet een beloning zijn. Op het niveau waarop KRC speelt, is plezier essentieel. Spelers trainen naast werk, studie of gezinnen. Te veel druk en onrealistische verwachtingen kunnen dat plezier onder druk zetten en daarmee raakt de club de kern van het amateurvoetbal kwijt.Blijven bouwen aan de toekomst
Desondanks zijn er zeker lichtpuntjes. De clubleiding is betrokken, de trainersstaf weet wat er nodig is en er is voldoende talent om op voort te borduren. Wat KRC nu vooral moet doen, is verder bouwen aan structuur: zorgen voor een bredere selectie en zorgen dat het tweede elftal een stabiele factor wordt. Want als dat fundament sterker wordt, kan het eerste elftal daar de vruchten van plukken.Conclusie: realisme boven bravoure
Laat de sociale media vooral bruisen van ambitie, maar binnen de lijnen moet realisme de boventoon voeren. Voor KRC is het linker rijtje , althans dat denk ik, voorlopig een stip op de horizon. Als de ploeg aan het eind van het seizoen een ploeg onder zich houdt is dat mooi meegenomenKRC moet bouwen, overleven, groeien en dan komt die zevende plek misschien ooit vanzelf. Maar nu? Nu is het vooral zaak om er elke zaterdag met een complete groep te staan. En dat is al uitdaging genoeg.
