Op donderdag 18 september 2025 bereikte ons het droevige bericht dat Tonnie Niemeijer, beter bekend als Der Bomber van de SV Bedum Oldstars, op 74-jarige leeftijd is overleden. Voor zijn familie, vrienden en voetbalmaten is dit een groot verlies. Voor ons als Walking Footballers van SV Bedum betekent het een afscheid van een man die niet alleen zijn voeten, maar vooral ook zijn hart liet spreken.

Een bijnaam die bleef hangen

‘Der Bomber’. Het was de geuzennaam die Tonnie binnen de Bedum Oldstars al snel kreeg. Een bijnaam die hem paste als een jas. Niet omdat hij groots en luid aanwezig was, integendeel. Tonnie was bescheiden, zacht van karakter en altijd respectvol. Maar zodra er een balletje ging rollen, bleek hij een echte afmaker. Vaak op de juiste plek, altijd dat gevoel waar de bal zou komen. En zo viel bijna elk partijtje ten prooi aan zijn scorend vermogen.

Waar anderen soms een wedstrijd analyseerden of discussieerden over een scheidsrechterlijke beslissing, daar zweeg Tonnie. Hij sprak niet met woorden, maar met doelpunten. Zijn voeten vertelden het verhaal, keer op keer. En wie het niet geloofde, kon na afloop altijd bij hem terecht voor het nuchtere antwoord: “Ik heb vijf keer gescoord.” Waarop soms de plagerige reactie volgde van een teamgenoot: “Nee, ik had er zes.” Die kwinkslagen maakten de sfeer luchtig, en al snel verscheen die bekende glimlach weer op zijn gezicht. Want iedereen wist: achter de bescheidenheid zat een echte Bomber, een man die scoren als een gave bezat.

Het schriftje met doelpunten

Binnen de groep gaat al jaren het verhaal dat Tonnie thuis een schriftje bijhield. Een klein boekje waarin hij nauwgezet noteerde hoeveel doelpunten hij had gemaakt. Of het waar is of niet, blijft misschien voor altijd een mysterie. Maar dat doet er eigenlijk niet toe. Want het beeld klopt. Tonnie was iemand die plezier haalde uit elke treffer, hoe klein of groot het partijtje ook was. En juist dát plezier werkte aanstekelijk voor iedereen die met hem samen speelde.

Het schriftje is al enige tijd gesloten gebleven. Sinds het overlijden van zijn geliefde echtgenote in april van dit jaar ging Tonnie’s gezondheid snel achteruit. Het gemis van zijn vrouw en de fysieke klachten maakten dat de wedstrijden voor hem steeds moeilijker werden. Uiteindelijk kwam er niet alleen een einde aan zijn actieve loopbaan bij de Bedum Oldstars, maar nu ook aan zijn leven.

Een voorbeeld voor velen

Wie Tonnie heeft gekend binnen de Oldstars, weet dat hij meer was dan alleen een doelpuntenmaker. Hij was een voorbeeld van hoe Walking Football bedoeld is: samen bewegen, samen lachen, samen genieten. Nooit was er zijn eigen belang, zette hij nooit zijn stem te hoog en gaf altijd het goede voorbeeld. Zijn sportiviteit en bescheidenheid maakten hem geliefd, zowel bij teamgenoten als bij tegenstanders.

Bij de koffie voor aanvang van de trainingen was hij vaak rustig aanwezig, luisterde meer dan hij sprak, maar droeg met zijn typische humor altijd bij aan de sfeer. Je hoefde geen lange gesprekken te voeren om te weten dat er een man zat met een groot hart, een man die genoot van het samenzijn.

Het gemis zal groot zijn

Met het overlijden van Tonnie verliezen wij als SV Bedum Oldstars niet alleen een teamgenoot, maar ook een vriend. Zijn kleine postuur maar grootse prestaties zullen ons altijd bijblijven. De herinnering aan zijn treffers, zijn bescheiden glimlach en zijn stille kracht maken dat hij voortleeft in onze harten. De voetbalhumor zal blijven bestaan, maar zonder de echte Bomber. En misschien, heel misschien, schrijft hij ergens anders alweer zijn doelpunten op, in een schriftje dat nooit meer vol raakt.

Dank voor alles, Tonnie

Namens alle Walking Footballers van de SV Bedum willen we Tonnie bedanken voor de mooie momenten die hij ons heeft gegeven. Voor zijn goals, voor zijn voorbeeldige houding en vooral voor zijn vriendschap. We zullen je missen, Tonnie. Rust zacht, Bomber van de SV Bedum Oldstars.