Storm Amy en de Afgelastingsparade
Het regende. Het waaide. En toen kwam daar storm Amy. Een storm met een naam die zacht klinkt, maar met een karakter dat weinig zachtzinnigs had voor het amateurvoetbal. Het was zo’n weekend waarop je sommige voetbalvelden beter kon gebruiken voor windsurfen of modderworstelen. Zaterdag en zondag waren dagen vol afgelastingen ,en bij de mannen in de B-categorie was het, zoals te verwachten viel, weer raak.
Hoe mooi was het dit weekend dat storm Amy er even voor zorgde dat niemand zeurde over de afgelastingen? Want eerlijk is eerlijk: normaal gesproken vliegen de berichten over afgelastingen je om de oren, vaak vergezeld van een diepe zucht en een flinke scheut frustratie. Maar dit keer niet. Amy blies letterlijk de discussie weg.
Dan kennen ze de website www.puurvoetbalonline.nl dus niet. Want hoewel sommigen,waaronder een straatgenoot die in het dagelijks leven teammanager is van Ezinge 2 ,denken dat we hier vooral zitten om te zeuren, is dat natuurlijk klinkklare onzin. Ik zeuren niet. Ik signaleer. En ja, ik stel soms lastige vragen. Zoals: waarom ligt de duels in de B-categorie van het amateurvoetbal er bij de mannen elk weekend zo vaak uit, terwijl de dames vrolijk doorspelen alsof het hoogzomer is?
Daarom had ik me voorgenomen om die B-categorie eens wat nader te bekijken. Niet om te mopperen, maar om te begrijpen waarom er zo’n veelvoud aan afgelastingen is. Want als je naar de cijfers van dit weekend kijkt, dan begrijp je waarom er door sommige teams inmiddels meer niet dan wel gespeeld is.
De tussenstand van dit weekend (of beter: de natte balans)
Dat laatste rijtje zegt eigenlijk alles. Terwijl bij de heren het ene na het andere duel werd afgelast, speelden de dames vrolijk hun hele programma af. Geen gejammer over plassen op het veld, geen telefoontjes naar de consul, geen “we wachten nog even op de consul.”. Gewoon voetballen. Alsof storm Amy slechts een lichte bries was.
Natuurlijk kun je zeggen dat damesvoetbal op andere velden wordt gespeeld, of dat er andere omstandigheden gelden. Maar de realiteit is dat er een groot verschil is in mentaliteit en benadering. Waar sommige clubs het zekere voor het onzekere nemen, zijn er ook verenigingen waar men gewoon de schouders eronder zet. Regen? Storm? Beetje blubber? Dan spelen we gewoon.
Misschien is dat iets wat we in de B-categorie soms vergeten. Want het lijkt wel alsof elk spatje regen tegenwoordig genoeg is om een veld te sluiten. Vroeger, ja, daar is ’ie weer, de gevreesde “vroeger was alles beter”-opmerking, werd er gewoon gespeeld. Desnoods op een veld waar de cornervlaggen scheef stonden van de wind. Natuurlijk moeten we realistisch blijven: veiligheid en veldkwaliteit zijn belangrijk. Niemand wil dat een amateurspeler geblesseerd raakt omdat het veld op een rijstpap lijkt. Maar tussen voorzichtigheid en overbescherming ligt een dunne lijn, en die lijn lijkt steeds vaker de verkeerde kant op te vallen.
Storm Amy heeft in elk geval één ding duidelijk gemaakt: als het weer even tegenzit, dan spelen de dames. En de heren? Die klagen niet, dit keer niet, want Amy was een excuus dat iedereen begreep. Maar volgende week, als het weer een beetje drassig is, mogen we vast weer genieten van het traditionele spelletje “wel of niet afgelast?”. Tot die tijd: hulde aan de dames, sterkte aan de consul, en succes aan iedereen die nog probeert te onthouden in welke speelronde we eigenlijk zitten.
Conclusie: Storm Amy waaide de ballen van het veld, maar blies ook de discussie nieuw leven in. Misschien moeten we de B-categorie niet afschrijven, maar gewoon eens goed doorblazen – letterlijk én figuurlijk.
Hoe mooi was het dit weekend dat storm Amy er even voor zorgde dat niemand zeurde over de afgelastingen? Want eerlijk is eerlijk: normaal gesproken vliegen de berichten over afgelastingen je om de oren, vaak vergezeld van een diepe zucht en een flinke scheut frustratie. Maar dit keer niet. Amy blies letterlijk de discussie weg.
Dan kennen ze de website www.puurvoetbalonline.nl dus niet. Want hoewel sommigen,waaronder een straatgenoot die in het dagelijks leven teammanager is van Ezinge 2 ,denken dat we hier vooral zitten om te zeuren, is dat natuurlijk klinkklare onzin. Ik zeuren niet. Ik signaleer. En ja, ik stel soms lastige vragen. Zoals: waarom ligt de duels in de B-categorie van het amateurvoetbal er bij de mannen elk weekend zo vaak uit, terwijl de dames vrolijk doorspelen alsof het hoogzomer is?
Daarom had ik me voorgenomen om die B-categorie eens wat nader te bekijken. Niet om te mopperen, maar om te begrijpen waarom er zo’n veelvoud aan afgelastingen is. Want als je naar de cijfers van dit weekend kijkt, dan begrijp je waarom er door sommige teams inmiddels meer niet dan wel gespeeld is.
De tussenstand van dit weekend (of beter: de natte balans)
- 6e klasse poule 19: 2 van de 5 duels gespeeld
- 6e klasse poule 4: 3 van de 5 duels gespeeld
- Zondag 5e klasse poule 12: 1 van de 6 duels gespeeld
- Dames poule 1: 5 van de 5 duels gespeeld
Dat laatste rijtje zegt eigenlijk alles. Terwijl bij de heren het ene na het andere duel werd afgelast, speelden de dames vrolijk hun hele programma af. Geen gejammer over plassen op het veld, geen telefoontjes naar de consul, geen “we wachten nog even op de consul.”. Gewoon voetballen. Alsof storm Amy slechts een lichte bries was.
Natuurlijk kun je zeggen dat damesvoetbal op andere velden wordt gespeeld, of dat er andere omstandigheden gelden. Maar de realiteit is dat er een groot verschil is in mentaliteit en benadering. Waar sommige clubs het zekere voor het onzekere nemen, zijn er ook verenigingen waar men gewoon de schouders eronder zet. Regen? Storm? Beetje blubber? Dan spelen we gewoon.
Misschien is dat iets wat we in de B-categorie soms vergeten. Want het lijkt wel alsof elk spatje regen tegenwoordig genoeg is om een veld te sluiten. Vroeger, ja, daar is ’ie weer, de gevreesde “vroeger was alles beter”-opmerking, werd er gewoon gespeeld. Desnoods op een veld waar de cornervlaggen scheef stonden van de wind. Natuurlijk moeten we realistisch blijven: veiligheid en veldkwaliteit zijn belangrijk. Niemand wil dat een amateurspeler geblesseerd raakt omdat het veld op een rijstpap lijkt. Maar tussen voorzichtigheid en overbescherming ligt een dunne lijn, en die lijn lijkt steeds vaker de verkeerde kant op te vallen.
Storm Amy heeft in elk geval één ding duidelijk gemaakt: als het weer even tegenzit, dan spelen de dames. En de heren? Die klagen niet, dit keer niet, want Amy was een excuus dat iedereen begreep. Maar volgende week, als het weer een beetje drassig is, mogen we vast weer genieten van het traditionele spelletje “wel of niet afgelast?”. Tot die tijd: hulde aan de dames, sterkte aan de consul, en succes aan iedereen die nog probeert te onthouden in welke speelronde we eigenlijk zitten.
Conclusie: Storm Amy waaide de ballen van het veld, maar blies ook de discussie nieuw leven in. Misschien moeten we de B-categorie niet afschrijven, maar gewoon eens goed doorblazen – letterlijk én figuurlijk.
