Vorig seizoen was daar opeens de vraag of ik ook wat had met het geven van cijfers aan spelers, trainers en scheidsrechters zoals in de eredivisie wekelijks gebeurde. Een vraag die mij aan het denken zette om vervolgens te komen tot een ‘man of the match’. Geen uitverkiezing waar prijzen of punten mee te verdienen zijn, maar gewoon die speler er uit pikken die mij in een wedstrijd, en op welke manier dan ook, was opgevallen.

Wie had drie seizoenen geleden kunnen bedenken dat er in het seizoen 2018-20 19 voetballoze zondagen op het Hogeland zouden zijn. Laat ik eerlijk zijn, ik in ieder geval niet.

Ieder weekend gebeurt er rond een wedstrijd in het amateurvoetbal wel iets wat het schrijven van een artikel waard is. Iets waar je soms met bewondering, respect, ontroering, maar ook vaak met verbazing of afgrijzen naar kijkt of luistert en wat ook dit seizoen niet anders zal zijn.

Dit weekend spelen we de derde poulewedstrijd in het KNVB -bekertoernooi. Poulewedstrijden die door zeker tachtig procent van de deelnemende verenigingen als nutteloze wedstrijden worden gezien.

De training van woensdag 12 september stond natuurlijk in het teken van de terugkeer van onze Irangangers. Een dag eerder waren ze teruggekeerd op Nederlandse bodem maar deze morgen waren ze bijna allemaal weer paraat.

Ieder weekend gebeurt er rond een wedstrijd in het amateurvoetbal wel iets wat het schrijven van een artikel waard is. Iets waar je soms met bewondering, respect, ontroering, maar ook vaak met verbazing of afgrijzen naar kijkt of luistert en wat ook dit seizoen niet anders zal zijn.

 Spreek je teamgenoot, medelid of een bezoeker ook aan wanneer hij of zij rookt, lees je op sites van verenigingen die ons op weg gaan helpen naar een rookvrije generatie. En laat dat nu iets zijn wat ik dus niet ga doen. Zolang er nog meters bier in kantines worden getapt, mensen met een slok op aan het verkeer deelnemen, en rokers bijna als ‘criminelen’ worden neergezet weiger ik om mensen aan te spreken op hun rookgedrag.

Woensdag 5 september  stond voor de  SV Bedum Oldstars, minus een achttal dat nog steeds te gast is in Iran, de eerste training onder leiding van Nanno op het programma. Een training die in het teken stond van laddertjes, een partijspel waarin een team bedroevend slecht speelde, een bult aan sigarenpeuken en uitblinker Kees.

Ieder weekend gebeurt er rond een wedstrijd in het amateurvoetbal wel iets wat het schrijven van een artikel waard is. Iets waar je soms met bewondering, respect maar ook vaak met verbazing of afgrijzen naar kijkt of luistert en wat ook het komend seizoen niet anders zal zijn.

Mijn epistels over het roken op sportparken en het niet meer willen/mogen voetballen bij +25 graden op nepgras en het een goed voorbeeld geven zorgden wel voor commentaar. Commentaar wat vooral kwam uit de hoek van ‘ik verbaas mij over de aanstellingen in de nacompetitie' en wat in de volksmond ook wel scheidsrechterswereld genoemd wordt.